مناجات با امام رضا(علیه السلام)

بسم الله الرحمن الرحیم
اولین پست وبلاگ رو با لطف امام رضا(ع) شروع می کنم
یک مناجات امام رضایی یا سبک آقاجونم مهربونم...



السلام آقای خوبم
ای امام مهربونم
زیرسایه تون یه عمره
ریزه خوار سفرتونم

آقاجونم مهربونم
نمیگم که شیعتونم
یه گدای آشنا که
عمریه عاشقتونم

اگه مارو دوس نداشتین
تو حرم چکار میکردیم
بخدا با یک نگاتون
از بدیها بر میگردم

دل من اسیره درده
بیا این گره رو واکن
معصیت درد کمی نیست
دردامونو تو دوا کن

خوشبحال زائری که
خودتون هواشو دارین
دم مرگ، قبر و قیامت
تک و تنهاش نمیذارین


شنیدم جدشما هم
روز عاشورا میرفته
سر یاراشو یکایک
تو دستاش(دامن)میگرفته

نه فقط قاسم و اکبر
نه فقط حضرت عباس
سر یک غلام سیاه هم
جاش روی پاهای آقاس

ای خدا میشه که من هم
بگیرم ازت یه حاجت
بمیرم رو پای آقام
وقت مرگم با شهادت




شاعر: ابن الزهرا